پخش خودکار ویدیوی بعدی : تنها راه نجات اقتصاد

پخش خودکار ویدیوی بعدی : تنها راه نجات اقتصاد
مروز تولید در کشور ما رواج ندارد، یا بهتر بگوییم متداول نیست. افراد کمتر سراغ تولید می‌روند؛ یک دلیلش این است که زحمت دارد و باید برایش عرق ریخت. به همین دلیل است که باید افراد را به انجام آن تشویق کرد.

اما امروز در کشور ما به جای تشویق، تولیدکننده تنبیه می‌شود، نزدیک به ۳۰ درصدِ درآمد آن با مالیات و بیمه کسر می‌شود، و از آن‌جایی که متأسفانه عمده‌ی تولیدکنندگان با وام بانکی کارشان رو شروع می‌کنند، بخش دیگری از درآمدشان صرف پرداخت اصل و بهره‌ی وامی که گرفته‌اند خواهد شد و در آخر از همه‌ی این مشکلات هم که عبور کنند و بتوانند محصول‌شان را بازار برسانند، با انبوه محصولات مشابه خارجی‌ای مواجه می‌شوند که از طریق واردات بی‌رویه و قاچاق، بازار را پر کرده‌‌‌اند.

این تنبیه‌ها برای بخش تولید در حالی‌ست که فعالیت‌های غیر مولّد از جمله سوادگری در بازارهایی مانند املاک، خودرو، سکه و ارز با کمترین زحمت سودهای هنگفتی می‌سازند، خودبه‌خود جذاب هستند و با نگرفتن مالیات توسط دولت جذاب‌تر می‌شوند و نه تنها سرمایه‌های مردم بلکه سرمایه‌ی بانک‌ها را هم به سمت خود می‌کشند. البته سرمایه‌ی بانک‌ها متعلق به خودشان نیست. بانک‌ها سرمایه‌شان را با تبلیغات و وعده‌ی سودهای بی‌زحمت از دست مردم جمع می‌کنند و با ایجاد شرکت‌های صوری این پول‌ها را به‌عنوان قرض و وام و تسهیلات بانکی به شرکت‌های خودشان می‌دهند و جیب هایشان را پر می‌کنند.

اصلاح این رویه‌ی غلط در اقتصاد باید در دستور کار دولت و مجلس قرار بگیرد. با اصلاح قوانین و ساختارها، زمینه برای رونق تولید فراهم می‌شود. فعالان اقتصادی‌ای که با وجود مشکلات موجود وارد عرصه‌ی تولید شده‌اند، باید مورد تشویق و حمایت قرار گیرند و فضای کسب و کار برای آن‌ها بهبود پیدا کرده تا بتوانند ثروت‌آفرینی کنند.

وقتی در یک اقتصاد ثروت‌آفرینی از راه تولید رواج پیدا کند، آن اقتصاد می‌تواند، مشکل بیکاری، تورم و کاهش ارزش پول ملی را حل کند.