ناداوری و گفتمان مرکزگرا

توضیحات :

دوستانی که علاقمندند این ویدئو را ملاحظه نمایند. پیرو بحث فهم و مقولات فاهمه از کانت و نیز عدم امکان شناخت نومن و ناچار تن‌سپاری به شناخت فنومن آمیخته با مقولاتی که فقط استعلایی نیستند بلکه تاریخی اند، می شود فهمید که حتی با وجود ویدیو چک دقیق و کاملا فرمال، ریاضیاتی و logic فردوسی پور، چطور سوژه داوری دپارتمان داوری فوتبال ایران در درون گفتمان سنترالیستی رای به آفساید بودن گل می دهد. در حاشیه سوالی به ذهن من می رسد: اگر همین صحنه در آن سوی میدان برای پرسپولیس رقم می خورد و سوژه داوری در کسری از هزاران بر ثانیه، در پی ابراز قضاوت برمی آمد، صور فیزیکال ارسالی از شبکیه چشم ایشان به مقولات فاهمه‌شان در خروجی به مثابه یک کنش قضاوتمند باز با چنین قطعیتی رای به آفساید می داد؟ مسئله ناداوری، نه مسئله ای شخصی و مبتنی بر داور حاضر در میدان فوتبال، بلکه مسئله ‌ای بین الاذهانی و جمعی و گفتمانی است که اثر بلامنازع خود را بر کنش فردی کمک داور می نهد. و اما بسیار خوشحالم که فردوسی پور با مسئله «تیراختور» به شکل بسیار مثبتی کنار آمده است. جدای از نبوغ و گشودگی وحشتناک عادل به حقیقت به قسمی که در کار ایجاد لرزه های ممتد بر پرده‌پوشی های ایدئولوژیک و قدرت‌مدار است، این تغییر در عادل مصداق بارز تحمیل گفتمانی است که امروز بر گرده «تیراختور» و میدان نمایش خود آذربایجانی به مثابه یک نیروی تاسیسی در زیست روزمره و امپراتوری رسانه/معنای سنترالیستی/آریایی است که دیر یا زود سرریز خود را در فرم ساخت یافته سیاسی نظیر حزب و مجلس فدرالیستی عینیت خواهد بخشید.