اجرای قطعه شمالی (گیلکی): رعنا ، آها بوگو و بوشو بوشو

قطعه شمالی (گیلکی): رعنا ، آها بوگو و بوشو بوشو

موسیقی گیلگی و سنتی این منطقه حکایت از تاریخی بسیار طولانی از گیلان همیشه زیبای ایران دارد. موسیقی گیلکی یادگاری به جا مانده از اعصار و گذشته گیلان است که ناملایمتها، جنگ های ویرانگر، کشتارهای گسترده، آتش سوزی ها و بخصوص شادی های خوش نغمه مردم گیلکی را در دل خود نهفته دارد.

حتی در سوزناکترین و غمگین ترین نواهای موسیقی گیلکی، ردپایی از سرخوشی و شادی را می توان پیدا کرد. با اینکه موسیقی سنتی گیلکی به وجود آورده نواهایی بسیار شاد و زیبا در موسیقی و رقص و آواز است، اما در تمام دنیا ماندگارترین ژانر موسیقی، آهنگ های اندوهگین و غمناک است؛ ویژگی که به خوبی در بطن موسیقی گیلکی وجود دارد.

یکی از ویژگی های جالب در موسیقی گیلکی این است که تنها وابسطه به هنر مردان نیست. در گیلان زنان نیز همچون مردان در کارهای بیرون از خانه و کشت و زرع مشغول به همکاری هستند. به همین دلیل حضور زنان در جامعه از گذشته بسیار بهتر احساس می شده است. زنان موسیقی گیلکی را به نوعی اسلحه برای مقابله با سختی های روزگار تبدیل کرده اند تا روزهای سخت را به لحظاتی شاد و سرخوشانه تبدیل کنند.

حتی با اینکه عمده ترانه ها و آوازهای فولکور گیلانی مربوط به زنان این خطه است، اما هیچوقت زنان نوازنده سازی نبوده اند. همچنین همیشه هم برای خودشان آواز خوانده اند و نه برای مردان و جالب تر اینکه آلات موسیقی شان متشکل از دو قطعه سنگ، چوب و یا حتی تشت بوده است!