فیلم ad astra دوبله فارسی

ماجرایی - درام - هیجان انگیز - علمی تخیلی - معمایی

روی مک براید فضانوردی است که برای یافتن پدرش و حل معمایی که زندگی روی کره زمین را تهدید می کند به دوردست ترین نقاط منظومه شمسی سفر می کند. سفر او رازهایی را برملا می کند که طبیعت انسان و جایگاه او در جهان را به چالش می کشد.

ستارگان: Brad Pitt - Tommy Lee Jones - Ruth Negga - Donald Sutherland

کارگردان: James Gray

نامزدي اسکار براي بهترين ميکس صدا



مدیر دوبلاژ: امیرحسین صفایی
دستیار دوبلاژ: سحر عیسی زاد
صداپرداز: خشایار خاتمی

گویندگان:
علی بهرامی
بهزاد بابازاده
امیرحسین صفائی
محمد هدایتی
کامبیز خلیلی
مونا کریمیان
ابراهیم ربیعی
میثم کبیری
میترا پور رمضان
سحر عیسی زاد
نگین فاضلی
بهاره نهاوندی
امیررضا لطفی
نویسندگان:
جیمز گری، اتان گروس

عوامل:
فیلمبرداری: هویتا فون هویتما
تدوین: جان اکسلراد
موسیقی: مکس ریشتر

بودجه کلی: $87,500,000
فروش جهانی: $132,807,427

واکنش منتقدها:
فیلم در سایت راتن تومیتوز امتیاز 84% را بر اساس 363 ریویو بدست آورده که معادل نمره 7/57 از 10 است: «به سوی ستارگان موفق می شود سفری هیجان انگیز به اعماق منظومه شمسی را به داستانی عمیق درمورد پیوند پدر و فرزند متصل کند.». در سایت متاکریتیک فیلم نمره 80 از 100 را بر اساس نظر 56 منتقد به دست آورده که نشانگر «نقدهایی به طور کلی مثبت» است.
«در دستان جیمز گری (کارگردان فیلم) به سوی ستارگان به یکی از زیباترین فیلم های سال تبدیل شده است. حتی وقتی که خیلی با عقل جور در نمی آید و بازی برد پیت بین بهترین بازی عمرش و یک بازی معمولی در نوسان است فیلم همچنان دیدنی می ماند.»
ریچارد روپر (شیکاگو سان تایمز)
«به سوی ستارگان یکی از جذاب ترین، شریف ترین و خوشبینانه ترین فیلم های فضانوردی ای است که تا به حال ساخته شده.»
دیوید ارلیش (ایندی تایمز)

یادداشتی بر فیلم «به سوی ستارگان»
جی هورتادو
در آینده ای نه چندان دور حیات کره زمین توسط امواجی که از نقاط دوردست کهکشان فرستاده می شوند، تهدید می شود و تنها کسی که ممکن است بتواند کاری کند فضانورد شجاع روی مک براید است. او که به خاطر آرام بودن در شرایط دشوار مشهور است ضربان قلب او هرگز از 80 بیشتر نمی شود بهترین گزینه موجود برای ردگیری منشا تعشعات و خنثی کردن آنان است. اما برای این کار او نه تنها باید به دورترین نقاط منظومه شمسی سفر کند بلکه باید به بعضی کارهای شخصی تمام نشده اش هم رسیدگی کند. از جمله دیدن پدرش که سالها پیش او را برای ادامه اکتشافات فضایی اش ترک کرده است.
نویسنده و کارگردان فیلم جیمز گری در «به سوی ستارگان» موفق شده است داستان عمیقی درمورد انسانیت، پیوند پدر و فرزند و غرور تعریف کنند و همزمان با آن به غریزه انسان برای کشف هرچه بیشتر جهان بپردازد. شخصیت برد پیت نمونه ایست از یک انسان فوق العاده، او نترس، متعهد و خونسرد است و با انتخاب این شخصیت به سوی ستارگان آینه ای رو به بشریت می گیرد تا ثابت کند حتی بهترین انسان ها هم ضعف هایی دارند.
هرچند بازیگران نقش های مکمل فیلم اسامی بزرگی هستند، اما به سوی ستارگان همچنان فیلمی درباره سفر شخصیت برد پیت است. در هر مرحله از این سفر او با چالش ها و غافلگیری های جدیدی روبرو می شود که هر کدام او را به مرحله بعدی سفرش می رسانند. هر چالشی آمادگی او را به آزمایش می گذارد و او در هر حالتی باید آرام باقی بماند.
فیلمبردار فیلم هویته فون هویتما که با کریستوفر نولان در فیلم «بین ستاره ای» همکاری داشته است، تلاش می کند تا بار دیگر عظمت فضای بیرون از کره زمین را به روی پرده بیاورد. فیلم تصاویر بسیار زیبایی دارد و نگاه کردن به پرده مانند دیدن یک استخر بی نهایت عمیق و تاریک است که با ستارگان پر شده است. فیلم از نظر تصویری بسیار وامدار «2001: ادیسه فضایی» اثر کوبریک است و به کمک تکنولوژی جدید تلاش می کند تصاویری حتی زیباتر از آن ارائه دهد. موسیقی مکس ریشتر نیز این تم اکتشاف را وارد باند صوتی فیلم می کند و علاوه بر آن بیننده را یاد آثار علمی تخیلی دهه 60 می اندازد.
به سوی ستارگان به خوبی از زمان دو ساعته اش استفاده می کند و در این زمان تصویری پرجزئیات از آینده بشر و پیشرفت های تکنولوژیک آن ترسیم می کند. اما فیلم به همین جا محدود نمانده و در عین حال یک داستان انسانی را تعریف می کند که نه فقط درمورد زنده ماندن و بقا بلکه درمورد روابط بسیار درونی ای همچون رابطه پدر و فرزند است. هرچند شاید عده ای تصور کنند فیلم بیش از توانش به این مضامین پرداخته است، اما به نظر من به سوی ستارگان به هدف خود رسیده است. بیننده به یاد اوقاتی در زندگی اش می افتد که حین روبرو شدن با مشکلات بزرگ به غرایزش رجوع کرده و به این نتیجه رسیده است که بهترین راه حل رها شدن از فشار و آرام ماندن است. بهترین راه لذت بردن از فیلم این است که کاملا به آن اجازه دهید شما را مورد هجوم نورها و موسیقی شگفت انگیزش قرار دهد. شاید به سوی ستارگان فیلمی به خوبی «2001: ادیسه فضایی» نباشد اما به شیوه ای به این مضامین پیچیده نزدیک می شود که درک آن برای مخاطبان فیلم راحت تر است و این از نظر من هیچ ایرادی ندارد.

واکنش های مخاطبان در شبکه های اجتماعی:
امتیاز بینندگان در سایت راتن تومیتوز = 40%

نظر مثبت:
فراموش نکنید که این خیلی بیشتر از اون که یه فیلم علمی تخیلی باشه یه فیلم ماجراجوییه که توی فضا اتفاق میوفته. فیلم نه درمورد استروییدهاست و نه در موارد کوانتوم و ... فیلم فقط درمورد اینه که ما همیشه احساس میکنیم اون بیرون چیزای بهتری وجود دارن درحالیکه بهترین چیزا نزدیک ما هستند. درمورد اینه که خونواده باید همیشه اولویت اولمون توی زندگی باشه و اگر این کار رو نمیکنیم لااقل خودمون رو برای عواقبش آماده کنیم.

نظر منفی:
به سوی ستارگان از آن دست فیلم هایی است که سعی میکنند مثل ادیسه فضایی کوبریک تنهایی انسان در مقابل عظمت جهان را منعکس کنند و از این طریق به نتایجی عمیق درمورد انسان برسند. تصویری که فیلم از اشغال فضا توسط انسان ها در آینده نزدیک ارائه می کند از «بین ستاره ای» بهتر است اما نمی تواند عنصر انسانی داستان را به شیوه ای باورپذیر و زیرکانه منتقل کند.

دیالوگ برگزیده:
روی مک براید: من آرومم، به اندازه کافی خوابیدم و از نظر روحی وضعیت مساعدی دارم. من فعالم و درگیر کار. راجه به اطرافم اطلاعات کافی دارم و بهشون توجه دارم. حواسم به چیزای ضروری هست و هرچیزی غیر از اونا رو حذف می کنم. راجع به آینده مطمئن نیستم اما نگرانش هم نیستم. به کسایی که بهم نزدیک هستن اتکا می کنم و اونها هم به من. من بخشی از بار اونها رو به دوش می کشم و اونها هم بخشی از بار من رو. من زندگی می کنم و عشق می ورزم.

جزئیات:
وقتی یک پیام سری از طرف کلنل پرویت به روی می رسد، نام فایل مربوطه « 6EQUJ5» است. این نام در واقع از سیگنالی گرفته شده که در سال 1977 از منبعی ناشناخته در فضا برای یک رادیو تلسکوپ ارسال شد و منبع آن تا به امروز مشخص نشده است.
جیمز گری کارگردان فیلم پذیرفته است که مجبور شده پایان فیلم را به اصرار استودیو عوض کند.
تامی لی جونز که در فیلم نقش پدر برد پیت را بازی می کند تنها 16 سال از او بیشتر سن دارد.
به گفته جیمز گری (کارگردان و نویسنده) فیلم ترکیبی از «اینک آخرالزمان»، «2001: ادیسه فضایی» و رمان های جوزف کنراد است.
این اولین همکاری برد پیت و جیمز گری است. این دو قبل تر تصمیم داشتند در پروژه «شهر گم شده آز» همکاری کنند اما به دلیل مشکلاتی که در زمان بندی کار به وجود آمده بود، پیت در آن فیلم به عنوان تهیه کننده اجرایی کار کرد.
فیلم اولین بار در جشنواره ونیز به نمایش درآمده است.