تیترامشب - جولان خط قرمز سلیقه ها در حوزه ادبیات کشور

کارشناسان معتقدند که در حوزه سیاست گذاری های کلان در عرصه ادبیات هیچ چشم اندازی تعریف نشده است و آنچه به عنوان خط قرمز اعلام می شود بیشتر سیلقه مدیران است تا خطوط قرمز نظام.

احمدی شاکری نویسنده با اشاره به تفاوت نویسنده و سیاست گذار در برنامه تیترامشب گفت: نباید انتظار داشت که نویسندگان در حوزه سیاستگذاری در حوزه نشر ورود کنند زیرا ذهن و اندیشه نویسنده اساسا معطوف به تولید اثر و علم است در حالی که سیاست گذاران در مسیرها را هموار می کنند، ساست گذاری با با رشد علم و فرهنگ در کشور توام باشد در غیر این صورت نمی تواند اثرگذار باشد.

این نویسنده در ادامه گفت: ادبیات متعهد به معنای تعهد به نیازهای جامعه است موضوعی که در حال حاضر اثری از آن را در حوزه ادبیات کشور نمی بینیم زیرا در این زمینه هیچگون سیاست گذاری صورت نگرفته و مثلا ما نمی دانیم که در سال 1404 قرار است به کدامین افق در عرصه سیاست برسیم.
او افزود: ادبیات در کشور ما بیشتر سلیقه ای است زیرا خط قرمزها مشخص نیستند و بسته به نوع نظر مدیران تشدید و تضعیف می شود که این درست نیست.

شاکری افزود: ادبیات هنری فردی و برخاسته از احوالات درون است اما در حوزه کتاب دیگر درونی نیست و نمود بیرونی به خود می گیرد در نتیجه سیاست گذاری در این عرصه حائز اهمیت است.
او افزود: شبهه ای که نوان به آن پاسخ داد نباید مطرح شود بویژه در رمان که اساسا حوزه ایجاد و القا است و عملا نویسنده فضا سازی می کند، در این عرصه بهتر است ارزشها ترویج شوند زیرا اثرگذارترند و در ذهن مخاطب اثری مانا تر دارند.

صادق کرمیار دیگر مهمان حاظر در استودیو با تائید این موضوع که ما در عرصه ادبیات سیاست گذاری مشخصی نداریم افزود: سازمانهای متولی امر فرهنگ در کشورما مشخص هستند و هرکدام به جای پیگری خط قرمز نظام، خط قرمزهای سازمانی خود را دنبال می کنند، این در حالست که ما معتقدیم هرگونه سیاست گذاری در حوزه ادبیات کشور ما را از رشد ادبیات باز می دارد و بیشتر از آنکه به ادبیات کشور کمک کند نقش بازدارندگی دارد.
این نویسنده در ادامه تصریح کرد: ادبیات برخاسته از متن جامعه است به این صورت که از متن ریشه می گیرد و به کل جامعه تسری می یابدو به سمت بالا رشد می کند، ادبیات بازتاب وقایع جاری در جامعه است، حال شما تصور کنید که نویسنده ای با ابراز احوالات شخصیش اثری را تولید می کند که در سازمانهای فرهنگی به عنوان خط قرمز سانسور می شود و در نهایت سیاستهای سازمانی منتشر می شود که برخواسته از متن جامعه نیست.
او ادامه داد: ما باید در حوزه ادبیات شاهد چند صدایی باشیم بطوری که همه اظهار نظر کنند و آرای همه شنیده شود، در این شرایط فرصتی برای نقد و در نهایت شکوفایی ایجاد می شود، اما در حال حاضر این چندصدایی در ادبیات کشور کمتر به گوش می رسد و این خطوط قرمز هستند که در جامعه جولان می دهند در نتیجه ادبیات کشور سیاست زده شده است.
او افزود: اینکه جلوی چند صدایی گرفته می شود، حوزه های دین، انقلاب، فرهنگ و غیره در درجه نخست لطمه می بینند، منظور ما از چند صدایی ترویج فساد و فحشا نیست بلکه طرح شبهات و پاسخی قاطع به آن است.